مینی خودرویی است که توسط شرکت بریتیش موتور و شرکت‌های بعد از آن از سال ۱۹۵۹ تا
۲۰۰۰ ساخته می‌شد. اولین خودرو به عنوان یک نماد بریتانیایی در دهه ۶۰ شناخته
می‌شد. طراحی این خودرو که نیروی محرک در چرخ‌های جلوی آن به کار می‌رود فضای بسیار
زیادی (بیش از ۸۰ درصد سطح کف خودرو) را برای مسافر و بار فراهم کرده‌است. این
طراحی بر روی یک نسل از خودروسازان تاثیر گذاشت. این خودرو تا حدودی به عنوان مشابه
خودروی آلمانی هم‌زمان خودش فولکس قورباغه‌ای به شمار می‌رفت. در سال ۱۹۹۹ مینی بعد
از فورد مدل تی به عنوان دومین خودروی تاثیرگذار سده شناخته شد.
فولکس قورباغه‌ای یا فولکس‌واگن بیتل نام یک مدل از خودروهای فولکس‌واگن و یکی از مشهورترین مدل‌های جهان است. این خودرو در ایران با نام فولکس قورباغه‌ای شناخته می‌شود و در برخی منابع ترجمه نیز از عبارت فولکس سوسکی و فولکس کفش‌دوزکی یاد شده.
هدف از طراحی این خودرو، تولید خودرویی اقتصادی و قابل استفاده برای عموم مردم بود.
این ماشین نخستین بار در سال ۱۹۳۸ و با نام فولکس واگن تایپ یک تولید شد. تولید فولکس بیتل در سال ۱۹۹۴ مجدداً با طراحی مدرن و با نام نیو بیتل (بیتل جدید) از سر گرفته شد و تا سال ۲۰۰۳ ادامه داشت.
با توجه به عمر طولانی تولید این خودرو سطح بسیار متنوعی از تجهیزات در مدل‌های گوناگون آن یافت می‌شود و از موتورهای گوناگونی بهره می‌برد. علاوه بر مدل‌های استاندارد مدل‌های سفارشی گوناگونی نیز از این خودرو تولید شده است.
در اوایل دهه ۱۹۳۰ میلادی آدولف هیتلر که به تازگی به مقام پیشوایی آلمان رسیده بود طرحهای خود را برای یک اتوموبیل ارزان و ساده که برای عموم قابل استفاده باشد به دکتر «فردیناند پورشه» ارائه کرد. پیش از این پورشه به همراه «زونداپ» طرح‌هایی را برای چنین اتوموبیلی درسر داشتند که یکی از آنها «پورشه تیپ ۱۲» با موتور تعبیه شده در عقب اتوموبیل و طراحی قوس مانند بود.
دستور هیتلر کاملاً روشن بود: «ساخت خودرویی با قیمت برابر با یک موتورسیکلت با حداکثر سرعت۱۰۰ کیلومتر و توانایی جابه‌جای اعضای یک خانواده ۵ نفره»
پورشه کار طراحی را آغاز کرد و سرانجام در سال ۱۹۳۶ طرحهای اتوموبیل نهایی و اولین پروتوتایپ تولید شد. این خودرو کاملاً مطابق فلسفه پورشه طراحی شده بود که اعتقاد داشت بهترین اتوموبیل‌ها انواع موتور عقب، هواخنک و دیفرانسیل عقب هستند. پورشه این خودرو را «پورشه ۶۰» نامید اما مسئولان آلمانی نام KDF WAGEN را بر روی آن گذاشتند. نام بیتل (Beetle به معنی سوسک) نامی بود که از سوی جامعه بر این خودرو گذاشته شد اما تاسال ۱۹۶۷ از سوی فولکس واگن به رسمیت شناخته نشد. تولید خودرو در کارخانه‌ای که به همین منظور ساخته شده بود آغاز گردید.
تولید هنوز روند کندی داشت که ناگهان آتش جنگ جهانی دوم شعله‌ور شد. به همین سبب تمام توان کارخانه به سمت تولید انواع مناسب میادین جنگ متمرکز شد. در طی جنگ کارخانه فولکس واگن چندین بار بمباران شد اما هر بار مجدداً تولید از سر گرفته می‌شد.یکی از علل محبوبیت این خودرو نیز این بود که در بمباران ها، بدلیل عقب بودن موتور آسیب جدی نمی دید. پس از اشغال آلمان، سران انگلیس قصد داشتند کارخانه را به این کشور منتقل کنند، اما هیچ شرکت انگلیسی حاضر به پذیرش این کارخانه نشد و فولکس واگن در آلمان باقی ماند و روند تولید روال عادی خود را از سر گرفت.
در طی این مدت موتورهای ۱٫۱ لیتری و ۱٫۲ لیتری روی این خودرو نصب می‌شد. مدل‌های پیش از دهه ۵۰ را می‌توان از شیشه دوتکه عقب شناخت. در دهه ۶۰ موتورهای ۱٫۳ لیتری جایگزین انواع قبلی شدند. قیمت مناسب، دوام بالا و کاربری آسان سبب شد تولید این خودرو با سرعت ادامه پیدا کند و در فوریه سال ۷۲، رکورد فورد مدل تی را با بیش از ۱۵ میلیون دستگاه بشکند.
در اواخر دهه ۶۰ با ورود رقبای ارزان قیمت ژاپنی که امکانات مناسب و طرح به‌روزتری داشتند، مسئولان فولکس ناچار شدند تغییراتی در بیتل اعمال کنند که حاصل آن یک موتور ۱۵۰۰ سی‌سی ۵۴ اسبی، قفل داخلی درها، چراغ دنده عقب و... بود. این مدل را می‌توان از چراغ عقب بزرگ و شبکه‌های روی در موتور شناخت.
در دهه ۱۹۷۰ با تولید گلف عده‌ای معتقد بودند دوران بیتل‌ها به سر آمده اما این اتفاق رخ نداد و تنها تولید بیتل از آلمان خارج و به کشورهای برزیل و مکزیک منتقل شد. موتور قدرتمند ۱۶۰۰ سی‌سی نیز در همین دوران روی بیتل نصب شد. تولید این خودرو تا سال ۲۰۰۳ در مکزیک ادامه داشت و سرانجام با عرضه ۲۱٫۵۲۹٫۴۶۴ دستگاه به تولید این مدل پایان داده شد که این میزان بیشترین رقم تولید خودرو است.
هرچند تویوتا کورولا در مجموع بیش از این تعداد ساخته اما کرولا به دفعات تغییر کرده است ولی بیتل بدون تغییر جدی به این رکورد دست پیدا کرد. تقریباً تمام انواع بیتل حتی نوع کروکی آن به بازار ایران وارد شدند. امروزه گاهی انواع بازسازی شده آنها را در حال تردد در خیابان‌های شهر مشاهده می‌کنیم که با صدای موتور خود خاطره گذشته‌های دور را زنده می‌کنند.
ماشین فولکس‌واگن بیتل در بسیاری از فیلم‌های هالیوودی و غیر هالیوودی نقش داشته است، که مهمترین آنها هربی محصول دیسنی است، که ماجرای یک فولکس بیتل مسابقه است، که درک و شعور دارد.
آدولف هیتلر، رهبر نازی‌های آلمان هم به فکر ساختن یک خودروی ارزان بود که همگان بتوانند آن را خریداری کنند. اگر چه او هرگز نتوانست رانندگی را تجربه نماید؛ ولی علاقه شدیدی به اتومبیل داشت.
فردیناند پورشه نیز یکی دیگر از علاقه‌مندان به این طرح بود که با صرف انرژی بسیار و تجربیات گسترده خود، اولین اتومبیل کوچکش را در سال ۱۹۲۲ ساخت و برای تولید انبوه این خودرو در سطح وسیع تلاش زیادی کرد. آرزوی او برای ساخت اتومبیل همگانی در سال ۱۹۳۰ با ایجاد کارخانه‌ای برآورده شد؛ ولی او تصمیم داشت اتومبیل‌هایی بزرگ‌تر با کارآیی بالاتر و قیمت پایین‌تر تولید کند.
در سال بعد او فعالیتش را با کار بر روی پروژه جدیدی آغاز و یک موتور ۵ سیلندر طراحی کرد. با حمایت‌های هیتلر پورشه توانست این اتومبیل‌ها را در حدود نصف قیمت بقیه اتومبیل‌های موجود در آلمان ارائه کند. سه مدل اول این خودرو در گاراژ خانه فردیناند تولید شد، سپس طرحهای آن در
اختیار کمپانی اوپل قرار گرفت و اتومبیل‌هایی با قیمت‌های ارزان تولید شد. این مدل نواقصی داشت که برای اصلاح آن سرمایه‌گذاری بزرگی از سوی هیتلر انجام گرفت و سه ماه بعد کمپانی فولکس‌واگن به معنی گروه تولیدکننده اتومبیل‌های مردم آلمان تاسیس شد. در ابتدای کار حدود ۳۰ مدل مختلف اتومبیل ساخته شد که تمامی این مدل‌ها توسط ارتش آلمان تست شدند. هیتلر در سال ۱۹۳۸ شعبه جدیدی برای این کمپانی تاسیس کرد و این قسمت جدید به سرعت تولید اتومبیل‌های ارزان قیمت را برای افرادی که قدرت خرید پایین‌تری داشتند، آغاز کرد.
اولین اتومبیل‌های قبل از جنگ این کمپانی کی‌دی‌اف-واگن محصول سال ۱۹۳۹ بود که همگان آنها را با نام«بیتل» می‌شناختند. در طی جنگ این کمپانی بر اثر بمباران هوایی شدیداً آسیب دید و با پایان گرفتن جنگ در سال ۱۹۴۵ آلمان به چند بخش تقسیم شد و کارخانه کی‌دی‌اف-واگن در بخشی که تحت کنترل انگلیس‌ها بود، قرار گرفت. پس از آن اتومبیل‌های بیتل به کشورهای دیگر صادر شدند.
این کمپانی در سال ۱۹۴۵ توانست ۱۷۸۵ دستگاه اتومبیل به بازار عرضه کند که تمامی آنها به عنوان سرویس مورد استفاده قرار گرفتند. در سال بعد این رقم به ۱۰ هزار دستگاه افزایش یافت. این کمپانی در ابتدای سال ۱۹۴۸ به آلمانی‌ها پس داده شد و «هاینریش نورداف» ریاست آن را به عهده گرفت. او تصمیم گرفت کمپانی را توسعه دهد و در این راستا دو کارخانه برای تولید نمونه‌هایی با سقف متحرک (کروکی) فولکس قورباغه‌ای در نظر گرفته شد. کارخانه کارمان (کارمان) برای ساخت نمونه چهار نفره و هبمولر (Hebmüller) برای نمونه‌های دو نفره انتخاب شدند.
هاینریش در گذشته برای کمپانی‌های اوپل و ب. ام. و کار کرده بود و اطلاعات خوبی در زمینه اتومبیل‌های آمریکایی و روش تولید انبوه آنها داشت. او با علم صادرات اتومبیل کاملاً آشنا بود و در همان سال تعداد زیادی از تولیدات این کمپانی را به خارج از آلمان صادر کرد.
پورشه که تا آن زمان به عنوان مهندس مشاور کمپانی فعالیت داشت، در کارخانه بزرگ خود اتومبیل‌های اسپرت تولید می‌کرد. نورداف در آوریل سال ۱۹۶۹ پس از بازنشستگی در گذشت و با تغییر مدیریت، این کمپانی دچار مشکلات شدید شد که به مرور زمان موفق به حل آنها شدند. تا سال ۱۹۷۲ این کمپانی توانسته بود حدود ۱۵ میلیون دستگاه اتومبیل تولید کند که پیروزی بزرگی محسوب می‌شد؛ البته در ماه مه سال ۱۹۸۱ تولید ۲۰ میلیون بیتل توسط فولکس واگن در کشور مکزیک جشن گرفته شد.
keywords : دستبند،سایت دستبند،دست بند
فولکس قورباغه‌ای یا فولکس‌واگن بیتل نام یک مدل از خودروهای فولکس‌واگن و یکی از مشهورترین مدل‌های جهان است. این خودرو در ایران با نام فولکس قورباغه‌ای شناخته می‌شود و در برخی منابع ترجمه نیز از عبارت فولکس سوسکی و فولکس کفش‌دوزکی یاد شده.
هدف از طراحی این خودرو، تولید خودرویی اقتصادی و قابل استفاده برای عموم مردم بود.
این ماشین نخستین بار در سال ۱۹۳۸ و با نام فولکس واگن تایپ یک تولید شد. تولید فولکس بیتل در سال ۱۹۹۴ مجدداً با طراحی مدرن و با نام نیو بیتل (بیتل جدید) از سر گرفته شد و تا سال ۲۰۰۳ ادامه داشت.
با توجه به عمر طولانی تولید این خودرو سطح بسیار متنوعی از تجهیزات در مدل‌های گوناگون آن یافت می‌شود و از موتورهای گوناگونی بهره می‌برد. علاوه بر مدل‌های استاندارد مدل‌های سفارشی گوناگونی نیز از این خودرو تولید شده است.
در اوایل دهه ۱۹۳۰ میلادی آدولف هیتلر که به تازگی به مقام پیشوایی آلمان رسیده بود طرحهای خود را برای یک اتوموبیل ارزان و ساده که برای عموم قابل استفاده باشد به دکتر «فردیناند پورشه» ارائه کرد. پیش از این پورشه به همراه «زونداپ» طرح‌هایی را برای چنین اتوموبیلی درسر داشتند که یکی از آنها «پورشه تیپ ۱۲» با موتور تعبیه شده در عقب اتوموبیل و طراحی قوس مانند بود.
دستور هیتلر کاملاً روشن بود: «ساخت خودرویی با قیمت برابر با یک موتورسیکلت با حداکثر سرعت۱۰۰ کیلومتر و توانایی جابه‌جای اعضای یک خانواده ۵ نفره»
پورشه کار طراحی را آغاز کرد و سرانجام در سال ۱۹۳۶ طرحهای اتوموبیل نهایی و اولین پروتوتایپ تولید شد. این خودرو کاملاً مطابق فلسفه پورشه طراحی شده بود که اعتقاد داشت بهترین اتوموبیل‌ها انواع موتور عقب، هواخنک و دیفرانسیل عقب هستند. پورشه این خودرو را «پورشه ۶۰» نامید اما مسئولان آلمانی نام KDF WAGEN را بر روی آن گذاشتند. نام بیتل (Beetle به معنی سوسک) نامی بود که از سوی جامعه بر این خودرو گذاشته شد اما تاسال ۱۹۶۷ از سوی فولکس واگن به رسمیت شناخته نشد. تولید خودرو در کارخانه‌ای که به همین منظور ساخته شده بود آغاز گردید.
تولید هنوز روند کندی داشت که ناگهان آتش جنگ جهانی دوم شعله‌ور شد. به همین سبب تمام توان کارخانه به سمت تولید انواع مناسب میادین جنگ متمرکز شد. در طی جنگ کارخانه فولکس واگن چندین بار بمباران شد اما هر بار مجدداً تولید از سر گرفته می‌شد.یکی از علل محبوبیت این خودرو نیز این بود که در بمباران ها، بدلیل عقب بودن موتور آسیب جدی نمی دید. پس از اشغال آلمان، سران انگلیس قصد داشتند کارخانه را به این کشور منتقل کنند، اما هیچ شرکت انگلیسی حاضر به پذیرش این کارخانه نشد و فولکس واگن در آلمان باقی ماند و روند تولید روال عادی خود را از سر گرفت.
در طی این مدت موتورهای ۱٫۱ لیتری و ۱٫۲ لیتری روی این خودرو نصب می‌شد. مدل‌های پیش از دهه ۵۰ را می‌توان از شیشه دوتکه عقب شناخت. در دهه ۶۰ موتورهای ۱٫۳ لیتری جایگزین انواع قبلی شدند. قیمت مناسب، دوام بالا و کاربری آسان سبب شد تولید این خودرو با سرعت ادامه پیدا کند و در فوریه سال ۷۲، رکورد فورد مدل تی را با بیش از ۱۵ میلیون دستگاه بشکند.
در اواخر دهه ۶۰ با ورود رقبای ارزان قیمت ژاپنی که امکانات مناسب و طرح به‌روزتری داشتند، مسئولان فولکس ناچار شدند تغییراتی در بیتل اعمال کنند که حاصل آن یک موتور ۱۵۰۰ سی‌سی ۵۴ اسبی، قفل داخلی درها، چراغ دنده عقب و... بود. این مدل را می‌توان از چراغ عقب بزرگ و شبکه‌های روی در موتور شناخت.
در دهه ۱۹۷۰ با تولید گلف عده‌ای معتقد بودند دوران بیتل‌ها به سر آمده اما این اتفاق رخ نداد و تنها تولید بیتل از آلمان خارج و به کشورهای برزیل و مکزیک منتقل شد. موتور قدرتمند ۱۶۰۰ سی‌سی نیز در همین دوران روی بیتل نصب شد. تولید این خودرو تا سال ۲۰۰۳ در مکزیک ادامه داشت و سرانجام با عرضه ۲۱٫۵۲۹٫۴۶۴ دستگاه به تولید این مدل پایان داده شد که این میزان بیشترین رقم تولید خودرو است.
هرچند تویوتا کورولا در مجموع بیش از این تعداد ساخته اما کرولا به دفعات تغییر کرده است ولی بیتل بدون تغییر جدی به این رکورد دست پیدا کرد. تقریباً تمام انواع بیتل حتی نوع کروکی آن به بازار ایران وارد شدند. امروزه گاهی انواع بازسازی شده آنها را در حال تردد در خیابان‌های شهر مشاهده می‌کنیم که با صدای موتور خود خاطره گذشته‌های دور را زنده می‌کنند.
ماشین فولکس‌واگن بیتل در بسیاری از فیلم‌های هالیوودی و غیر هالیوودی نقش داشته است، که مهمترین آنها هربی محصول دیسنی است، که ماجرای یک فولکس بیتل مسابقه است، که درک و شعور دارد.
آدولف هیتلر، رهبر نازی‌های آلمان هم به فکر ساختن یک خودروی ارزان بود که همگان بتوانند آن را خریداری کنند. اگر چه او هرگز نتوانست رانندگی را تجربه نماید؛ ولی علاقه شدیدی به اتومبیل داشت.
فردیناند پورشه نیز یکی دیگر از علاقه‌مندان به این طرح بود که با صرف انرژی بسیار و تجربیات گسترده خود، اولین اتومبیل کوچکش را در سال ۱۹۲۲ ساخت و برای تولید انبوه این خودرو در سطح وسیع تلاش زیادی کرد. آرزوی او برای ساخت اتومبیل همگانی در سال ۱۹۳۰ با ایجاد کارخانه‌ای برآورده شد؛ ولی او تصمیم داشت اتومبیل‌هایی بزرگ‌تر با کارآیی بالاتر و قیمت پایین‌تر تولید کند.
در سال بعد او فعالیتش را با کار بر روی پروژه جدیدی آغاز و یک موتور ۵ سیلندر طراحی کرد. با حمایت‌های هیتلر پورشه توانست این اتومبیل‌ها را در حدود نصف قیمت بقیه اتومبیل‌های موجود در آلمان ارائه کند. سه مدل اول این خودرو در گاراژ خانه فردیناند تولید شد، سپس طرحهای آن در
اختیار کمپانی اوپل قرار گرفت و اتومبیل‌هایی با قیمت‌های ارزان تولید شد. این مدل نواقصی داشت که برای اصلاح آن سرمایه‌گذاری بزرگی از سوی هیتلر انجام گرفت و سه ماه بعد کمپانی فولکس‌واگن به معنی گروه تولیدکننده اتومبیل‌های مردم آلمان تاسیس شد. در ابتدای کار حدود ۳۰ مدل مختلف اتومبیل ساخته شد که تمامی این مدل‌ها توسط ارتش آلمان تست شدند. هیتلر در سال ۱۹۳۸ شعبه جدیدی برای این کمپانی تاسیس کرد و این قسمت جدید به سرعت تولید اتومبیل‌های ارزان قیمت را برای افرادی که قدرت خرید پایین‌تری داشتند، آغاز کرد.
اولین اتومبیل‌های قبل از جنگ این کمپانی کی‌دی‌اف-واگن محصول سال ۱۹۳۹ بود که همگان آنها را با نام«بیتل» می‌شناختند. در طی جنگ این کمپانی بر اثر بمباران هوایی شدیداً آسیب دید و با پایان گرفتن جنگ در سال ۱۹۴۵ آلمان به چند بخش تقسیم شد و کارخانه کی‌دی‌اف-واگن در بخشی که تحت کنترل انگلیس‌ها بود، قرار گرفت. پس از آن اتومبیل‌های بیتل به کشورهای دیگر صادر شدند.
این کمپانی در سال ۱۹۴۵ توانست ۱۷۸۵ دستگاه اتومبیل به بازار عرضه کند که تمامی آنها به عنوان سرویس مورد استفاده قرار گرفتند. در سال بعد این رقم به ۱۰ هزار دستگاه افزایش یافت. این کمپانی در ابتدای سال ۱۹۴۸ به آلمانی‌ها پس داده شد و «هاینریش نورداف» ریاست آن را به عهده گرفت. او تصمیم گرفت کمپانی را توسعه دهد و در این راستا دو کارخانه برای تولید نمونه‌هایی با سقف متحرک (کروکی) فولکس قورباغه‌ای در نظر گرفته شد. کارخانه کارمان (کارمان) برای ساخت نمونه چهار نفره و هبمولر (Hebmüller) برای نمونه‌های دو نفره انتخاب شدند.
هاینریش در گذشته برای کمپانی‌های اوپل و ب. ام. و کار کرده بود و اطلاعات خوبی در زمینه اتومبیل‌های آمریکایی و روش تولید انبوه آنها داشت. او با علم صادرات اتومبیل کاملاً آشنا بود و در همان سال تعداد زیادی از تولیدات این کمپانی را به خارج از آلمان صادر کرد.
پورشه که تا آن زمان به عنوان مهندس مشاور کمپانی فعالیت داشت، در کارخانه بزرگ خود اتومبیل‌های اسپرت تولید می‌کرد. نورداف در آوریل سال ۱۹۶۹ پس از بازنشستگی در گذشت و با تغییر مدیریت، این کمپانی دچار مشکلات شدید شد که به مرور زمان موفق به حل آنها شدند. تا سال ۱۹۷۲ این کمپانی توانسته بود حدود ۱۵ میلیون دستگاه اتومبیل تولید کند که پیروزی بزرگی محسوب می‌شد؛ البته در ماه مه سال ۱۹۸۱ تولید ۲۰ میلیون بیتل توسط فولکس واگن در کشور مکزیک جشن گرفته شد.
keywords : دستبند،سایت دستبند،دست بند
